Gouden regel: gouden vondst?

In Amsterdam werken identiteitscentrum voor het (basis)onderwijs Arkade Cilon en het Mozeshuis, Centrum voor volwasseneneducatie & samenlevingsopbouw, al een paar jaar samen binnen het project Ouders in Dialoog.
Zo’n 10 tot 15 ouders van basisschoolleerlingen komen, onder hun leiding, drie keer bij elkaar om te praten over opvoedingswaarden en levensbeschouwing. De ‘dialoogkist’ van Arkade Cilon, waarin voorwerpen zitten uit de vijf grote wereldreligies, wordt tijdens één van de bijeenkomsten besproken. Ouders leren de betekenis en de waarde ervan voor de gelovigen kennen en ontdekken de verschillen en overeenkomsten tussen de religieuze tradities. Voor velen blijkt dit een eye-opener te zijn.

Tijdens de andere bijeenkomst wordt een film getoond van een les die hun kinderen krijgen. In deze lessen aan de kinderen wordt de belangstelling en het respect voor elkaars levensbeschouwing nadrukkelijk gestimuleerd. Na het zien van de film wordt met de ouders gesproken over deze aanpak en hun eigen levensbeschouwelijke opvoeding thuis.
 Wat vinden zij belangrijk om hun kinderen te leren en waarom? Hoe leggen zij hun eigen tradities uit? Hoe gaan ze om met de verschillen die tussen mensen bestaan als het om geloof en levensbeschouwing gaat? Hoeveel ruimte is er voor ‘andersdenkenden’?

In de laatste bijeenkomst voeren de begeleiders een poppenspel op. De poppen vragen zich af hoe een mens moet leven met alle vragen die hij op zijn pad tegenkomt en met al die verschillende regels en voorschriften die er bestaan. Zou er één regel zijn die we met elkaar kunnen delen, die we allemaal verstaan en begrijpen en die in bijna alle tradities (religieus en seculier) voorkomt? Zou de Gouden Regel (Doe een ander niet aan wat je niet wilt dat hij jou aandoet) ons kunnen helpen? Na het gesprek hierover ontvangen de ouders een exemplaar van het Kinderhandvest voor Compassie* dat gebaseerd is op het Charter for Compassion.

Het drieluik Ouders in Dialoog wordt door de ouders positief gewaardeerd. Zij hebben na afloop het gevoel dat zij de kennisachterstand op hun kinderen op dit terrein enigszins hebben kunnen inlopen. Daarbij is de reflectie op het onderwerp levensbeschouwingen & opvoeding en de uitwisseling met anderen, voor velen geen dagelijkse bezigheid. Ouders zijn tijdens de bijeenkomsten opvallend open en durven hun vragen en kwetsbare kanten aan elkaar te laten zien. De aanwezigheid van een betrokken oudercoördinator is binnen dit project zeer waardevol.

*De Nederlandse versie van het Kinderhandvest werd in november 2010 tijdens een TEDxyouth bijeenkomst in het NEMO gelanceerd.
Bron: Mozeshuis
DATUM: 1 AUGUSTUS 2012